Hekkensluiter van dit jaar

Op 17 december weer eens naar een film van Filmhuis Meppel wezen kijken. Deze keer een iets lichtere films dan gewoonlijk: "All you need is love". Geen film over The Beatles overigens.
Een plezierige film om te bekijken!
Op 19 december organiseerde de Werkgroep "Wereld van vrouwen" een Molukse avond. De avond werd verzorgt door een Molukse groep uit Hoogeveen. Uiteraard werd verteld hoe en waarom de Molukkers destijds vlak na de Tweede Wereldoorlog naar Nederland kwamen en hoe ze door Nederland ontvangen werden. Ook kwamen Molukse gebruiken, kleding en voedsel aan de orde. In de pauze konden we diverse hapjes proeven. Verder was er nog muziek en aan het eind van de avond trad nog een soort gospelgroep op.

Foto: Het vernieuwde interieur

De kerstdagen heb ik doorgebracht bij mijn jongste zus. De dag na de kerst ben ik met mijn drie zussen naar IKEA in Groningen gereden. Ik had diverse dingen op mijn verlanglijstje staan, zoals wat fleurige kussentjes om mijn nieuwe bank en stoelen wat op te vrolijken. Mede dankzij het deskundig advies van mijn zussen ben ik daar goed in geslaagd.

Op zaterdag 28 december ben ik met de trein naar Groningen gegaan. Twee zussen kwamen vanaf Emmen met de bus. Dit keer hebben we het Groninger Museum bezocht om de expositie "Natural Beauty, van Fra Angelico tot Monet" te zien. De tentoonstelling bestaat uit een aantal kunstwerken die door Gustav Rau (een Duitse industrieel en tropenarts) zijn verzameld. Rau heeft zijn collectie in 2001 overgedragen aan UNICEF. In de toekomst worden de werken geveild en de opbrengst komt ten goede aan UNICEF. Ik vond de wijze waarop alles tentoongesteld was ook heel bijzonder. In iedere zaal had men van één van de kunstwerken een vergroting gemaakt en die op de toegang naar de volgende zaal aangebracht. Hierbij een voorbeeld van een "Stilleven met perziken" en de bijbehorende vergroting.

Foto Schilderij van Henri Fantin-Latour "Stilleven met perziken"

Foto: "Stilleven met perziken" geprojecteerd op de muur!








Na ons museumbezoek zijn we nog de stad in geweest. Één van de leukste straatjes vind ik wel de Folkingestraat met veel mooie en bijzondere winkeltjes. Zelfs voor mij (normaal gesproken geen liefhebber van winkelen) de moeite waard.

Vanmorgen nog enthousiast meegedaan aan een les Body Pump. Ondanks de vakantie waren er nog ca. dertig mensen voor de les komen opdagen. Zo'n opkomst is uiteraard ook heel plezierig voor de instructeurs: Hilde en Marijke!
Tenslotte: iedereen een goede jaarwisseling en een gezond 2014 toegewenst!

Van allerlei

Al weer ruim een maand geleden, dat ik een laatste bericht op mijn weblog heb geplaatst. Ik verveel me geen moment. Er is altijd wel een activiteit o.i.d. waar ik naar toe wil.
Zo was er op 12 november een filmavond die door de werkgroep Wereld van Vrouwen werd georganiseerd. Het was een indrukwekkende film over de Nobelprijswinnaar voor de Vrede: Aung San Suu Kyi.

Foto: De houthakker van Malevich

Op dinsdag 19 november heb ik de grote overzichtstentoonstelling met werken van Kazimir Malevich in het Stedelijk Museum in Amsterdam bezocht. Heel bijzonder vond ik het feit dat Malevich later (meer figuratief) werk van hem antidateerde. Hierdoor leek het alsof de betreffende schilderijen twintig jaar eerder door hem vervaardigd waren. En dat terwijl Malevich in de periode daarvoor meer abstracte kunst maakte.

Foto: De gewonnen medailles

Op zaterdag 23 november ben ik als begeleider/chauffeur met vier zwemmers van SV De Zwerfkei naar Arnhem geweest. De vereniging ISVA organiseerde een recreatief zwemtoernooi. Onze zwemmers hebben goed hun best gedaan. Samen wonnen de vier zwemmers negen medailles en de grote wisselbeker!


Op zaterdag 30 november ben ik met sportvriendin Henny naar Franeker gereden. Daar hebben we het beroemde planetarium van Eise Eisinga bezocht. Het is het oudste planetarium ter wereld. Het werd in de periode 1774 tot 1781 door Eise Eisinga gebouwd. Ik betrapte me op een stukje nationale trots bij het bekijken van dit indrukwekkende planetarium! Helaas was ik mijn fototoestel vergeten mee te nemen. Op zich geen ramp: in het planetarium mag je geen foto's maken!

De volgende dag (zondag 1 december) stond in het teken van Karate. In Utrecht waren de examentrainingen voor de Dangraden. Niet dat ik examen wil doen, maar het ging mij meer om de nieuwe ontwikkelingen van het Wado-karate.

Foto: Eerste aanval van één van de kihon no kata's

Hoe duur was de suiker en de Ashton Brothers

Foto: Folder van de film "Hoe duur was de suiker?"

Één keer per jaar worden de vrijwilligers binnen de gemeente Meppel getrakteerd op een film in de plaatselijke bioscoop. Zo ook dit jaar. De keuze was gevallen op de film "Hoe duur was de suiker?" Een aangrijpende film die zich in de 18e eeuw afspeelt in Suriname in de tijd van de slavernij. Op de foto zie je de twee hoofdpersonen: de halfzusjes Sarith en Mini-Mini. Beiden hebben dezelfde vader, maar een verschillende moeder. De moeder van Mini-Mini was één van de slavinnen op de plantage. Beide kinderen worden bijna gelijktijdig geboren en groeien samen op. Mini-Mini wordt later de lijfslavin van haar halfzus Sarith. De film geeft een goed beeld van het leven op een plantage in de 18e eeuw. Een goed beeld, maar af en toe behoorlijk gruwelijk en aangrijpend. Een boeiende film!!

Foto: Folder van De Ashton Brothers

Een paar dagen later ben ik naar de schouwburg geweest om de voorstelling "De Ashton Brothers" te zien. Een waar spektakel met veel acrobatiek, muziek, humor. Er zaten veel technisch knappe zaken in. Ik heb vol bewondering zitten kijken naar de artiesten. Ook het decor was bijzonder: een soort Escher-achtige achtergrond. De voorstelling begon met een enorm harde knal! Vervolgens komen de Ashton Brothers (in een soort Schots kostuum) staande op een plankier dat naar beneden wordt getakeld. Al met al vond ik het een geweldige show.

De dag daarna (zaterdag 9 november) ben ik met het Waterbasketbal-team van SV De Zwerfkei naar Smilde geweest. Ons team heeft daar deelgenomen aan het eerste toernooi van dit seizoen. Zie ook de weblog van SV De Zwerfkei.

Voorstellingen in Ogterop, Film "De nieuwe wildernis" en Dag van de Karate

Op vrijdag 25 oktober heb ik in Schouwburg Ogterop de voorstelling "Lammerentoer deLuxe en de Bloeiende Maagden" gezien. Eigenlijk ging het om drie kleinere voorstellingen. In "Lammerentour etc." krijgen nieuwe talentvolle mensen van de Kleinkunstacademie de kans om voor een (iets) groter publiek op te treden. Voor de pauze was er een optreden van de in juni j.l. afgestudeerde Anne Neuteboom. Ik was er bepaald niet van onder de indruk. Ze had volgens mij totaal geen contact met het publiek. Het tweede optreden van Elke Vierveijzer (derdejaars studente aan de Kleinkunstacademie) vond ik een stuk beter. Ik vond haar stem heel mooi. Ze begeleidde zichzelf op gitaar en ukelele.
Na de pauze volgde een optreden van de "Bloeiende Maagden", twee vrouwen die door een pianist begeleid worden. Het stuk speelt zich af in een boerderij o.i.d. waar men relatietherapie kan volgen. De therapie wordt gegeven door een echtpaar. Zowel de therapeuten als de cliënten worden door de twee vrouwen gespeeld. Dat leverde af en toe best grappige situaties op. Al met al vond ik het thema behoorlijk achterhaald (echt jaren zeventig).
Op zondagmiddag 27 oktober ben ik met een sportvriendin naar de bioscoop geweest om "De nieuwe wildernis" te zien. Ik had inmiddels al e.e.a. op de televisie gezien. We vonden de film allebei zeer de moeite waard: mooie beelden, knap in elkaar gezet. Als je met de trein langs dit natuurgebied reist, dan kijk je beslist anders naar de Oostvaardersplassen.

Foto: Folder van Purper Ladies

Op zaterdag 2 november ben ik wederom naar Schouwburg Ogterop geweest om naar "Purper Ladies" te kijken. De cabaretgroep "Purper" is al jaren geleden opgericht en die groep bestond vooral uit mannen. Dit jaar zijn het (de naam zegt het al) vrouwen die op het toneel staan. De groep bestaat uit Gerrie van der Klei (heeft al in veel musicals opgetreden), Mylou Frencken (bekend door de TV-quiz  "Met het mes op tafel"), Céline Purcell en Anouk van Nes. De laatste twee namen zeiden me niet veel. Het verraste me dat Mylou Frencken regelmatig zelf achter de piano plaatsnam om zichzelf en de andere vrouwen zeer goed wist te begeleiden. Mooie liedjes, goede teksten. Kortom: een leuke voorstelling.

Foto: Tantodori (mes aanvallen) o.l.v. Jerry Smit

Op zondag 3 november iets totaal anders: in sporthal de Sypel in Harderwijk werd de Dag van de Karate georganiseerd. Ook bijzonder om daar eens aan deel te nemen. Tijdens die dag kon je kiezen uit diverse workshops. Samen met mijn karate-maatje Marian had ik gekozen voor een Danexamentraining van onze stijlgroep (Wado). Deze training begon om ca. 10.00 uur en eindigde ca. 11.45 uur. Tijdens de training komen zaken aan de orde die belangrijk zijn voor de mensen die een zwarte band examen willen afleggen.
Ik volg dit soort trainingen om de nieuwe ontwikkelingen binnen het karate wat bij te houden.
Na de eerste training werd de Dag van de Karate officieel geopend door de voorzitter van de Karate-do Bond Nederland. Met Marian in de pauze even doorgenomen welke zaken tijdens de eerste training aan de orde waren gekomen.
Na de middagpauze kon men weer kiezen uit allerlei workshops. Zelf heb ik hier en daar wat rondgekeken, aantekeningen gemaakt en een aantal foto's genomen. Wellicht kunnen we e.e.a. gebruiken voor trainingen in onze eigen dojo.
Om 15.00 uur vond ik het welletjes en ben ik met de auto weer naar huis gereden.

Inhaalslag (2)

Op zondagmiddag 6 oktober ben ik met een sportvriendin naar Cultureel Centrum "De Plataan" geweest om een speciale voorstelling bij te wonen. Het ging om een voorstelling van een Berber Theater Groep. Volgens de informatie op de website werd er tijdens het spel in het Marokkaans gesproken. Per voorstelling zou er regelmatig een uitleg in het Nederlands zijn. Uit de informatie maakten we op dat er die middag meerdere voorstellingen zouden plaatsvinden. Wij waren iets voor 15.00 uur aanwezig en wat bleek? Er was slechts één voorstelling en die was om 14.30 uur begonnen. Toch maar naar binnen. Helaas was de uitleg in het Nederlands zeer summier. Hierdoor was het spel voor ons niet te volgen. Het verhaal speelde zich m.i. af in het Rifgebergte en het ging om de tegenstelling tussen behoudend (conservatief) en vernieuwing (progressief) in de samenleving. De conservatieve rol was weggelegd voor de Imam, die zich verzette tegen het wereldse en de mensen (kunstenaars) die vernieuwing wilden. Voor de mensen die de Marokkaanse taal machtig zijn was het een hele leuke voorstelling. Er werd vooral veel gelachen. Of het nu lag aan onze late binnenkomst, weet ik niet. Voor ons was het niet de voorstelling die we verwacht hadden. Eerlijk gezegd voelden we ons vooral opgelaten.
Daarom zijn we na afloop naar Kunsthuis Secretarie gefietst. Daar is momenteel een overzichtstentoonstelling van de kunstenaar Charles Henri te zien. Deze expositie bestaat vooral uit schilderijen en beelden van Charles Henri. In het Drukkerijmuseum (ook in Meppel) is grafisch werk van hem te bewonderen. De tentoonstelling is georganiseerd n.a.v. de 65e verjaardag van de kunstenaar. Heel triest is het feit, dat Charles Henri zeer ernstig ziek is. Ik vond vooral het nieuwere werk van Charles Henri heel mooi van kleur. In Meppel staan overigens op verschillende plaatsen beelden van de kunstenaar (o.a. bij het Stadskantoor en bij het Prinsenplein).
Op woensdagavond 9 oktober ben ik in Schouwburg Ogterop naar de voorstelling "Even geduld aub" van Jochem Myjer geweest. Een geweldige avond gehad! Het decor bestond uit een reusachtig beeld van het hoofd van Jochem Myjer. In het begin van de voorstelling klapt boven in het hoofd een soort deksel open waaruit de artiest tevoorschijn komt. En zo waren er tal van onverwachte effecten. Een zeer goede voorstelling!!
Verder heb ik me op 10 oktober j.l. gestort op het Mantra's zingen. Deze avond werd georganiseerd door de Werkgroep "Wereld van Vrouwen", regelmatig bijzondere activiteiten bedenkt. Een paar jaar geleden had ik ook al eens deelgenomen aan een avondje "Mantra's zingen" en dat was me heel goed bevallen. Ook dit keer werd ik niet teleurgesteld en ik vond het weer een hele goede ervaring! Een warme, sfeervolle, verrijkende avond gehad!
Op zaterdag 12 oktober weer iets heel anders: een Waterbasketbaltoernooi in het kader van de ParaGames te Breda. Onze vereniging SV De Zwerfkei doet al sinds 1986 aan waterbasketbal en ik ben vanaf die tijd betrokken bij deze activiteit. Eerst als speler, maar vooral als contactpersoon van onze club. Zie voor een verslag van deze dag op de Weblog van SV De Zwerfkei
Op dinsdag 15 oktober alweer een leuke activiteit: het najaarsreisje van Seniorencontact van de Overijsselse Bibliotheek Dienst. Het Seniorencontact OBD is voor mensen die met (pré)pensioen zijn. Twee keer per jaar wordt een uitstapje georganiseerd. Dit keer ging de reis naar Urk en Luttelgeest. Samen met een
oud-collega verzorg ik berichtjes op de weblog van Seniorencontact OBD. Na een gezellige dag met de oud-collega's was de koek nog niet op: er stond nog een film van Filmhuis Meppel op het programma. Deze avond werd de film "Amour" gedraaid. De film gaat over echtpaar (twee oud-pianoleraren). De vrouw krijgt een beroerte en dan zie je hoe heftig dit ingrijpt in het dagelijks leven. Een zeer ontroerende film met voor velen herkenbare (op waarheid berustende) beelden.
Al met al heb ik de afgelopen maand veel ondernomen. Bovendien heb ik ook de nodige tijd besteed aan sporten en niet te vergeten: LEZEN -> ook een grote hobby van me!

Inhaalslag (1)

Hoewel ik al ruim vijf jaar geleden gestopt ben met werken, heb ik mijn dagen aardig opgevuld met tal van activiteiten. Dan wil het bijhouden van mijn weblog er nogal eens bij inschieten. Behalve sporten, museumbezoek, allerlei uitstapjes neem ik ook de tijd om wat aan vrijwilligerswerk te doen.

Foto van een sticker van De Zwerfkei

Vanaf april 1986 ben ik als vrijwilliger betrokken bij SV De Zwerfkei (een vereniging voor mensen met een lichamelijke beperking. Behalve als begeleider bij het zwemmen ben ik ook contactpersoon voor het waterbasketbal voor de vereniging. Ook verzorg ik het secretariaat voor de Waterbasketbalcompetitie in regio Noord. Sinds ik met (pré)pensioen ben, besteed ik ook meer tijd aan klussen voor SV De Zwerfkei.  Verder ben ik betrokken bij een commissie die plannen uitwerkt om nieuwe leden te werven. Behalve een weblog onderhoud ik ook een Facebook-pagina voor SV De Zwerfkei bij. Op deze manier hopen we meer bekendheid aan onze club te geven. Kortom: voldoende werk aan de winkel.

Afgelopen maand ben ik diverse keren op stap geweest:
Op donderdag 19 september heb ik de Hermitage in Amsterdam bezocht. Daar was t/m 22 september de tentoonstelling over Peter de Grote (i.h.k. van het Nederland-Rusland jaar) te zien. Ik ben altijd zeer onder de indruk van de exposities van de Hermitage. Verder was er ook nog de tentoonstelling "Gauguin, Bonnard, Denis" te zien. Je zag de invloed van de Franse kunstschilders op de Russische kunst in de 19e en 20e eeuw.
Deze expositie loopt nog t/m februari 2014.

Foto: Beeld van André Boone "Salmon of Lugh"

Op zaterdag 21 september ging ik met een sportvriendin al fietsend door De Wijk en IJhorst voor de kunstroute "Grensloos kunst verkennen". Deze kunstroute wordt jaarlijks in september door de Stichting Kunstroute De Wijk-IJhorst samengesteld. Dit jaar waren er 28 locaties (zowel binnen als buiten) waar schilderijen, beelden of gedichten te zien / te lezen waren. Altijd leuk: een combinatie van fietsen en kunst kijken! Het was nog een hele tour om binnen één middag alle locaties te bezoeken. Bij één van de laatste locaties werden we bijna de deur uitgezet om iets voor 17.00 uur! Volgend jaar moeten we toch maar weer eerder op pad gaan.

Foto: Verhalenpunt

Ook heel grappig vond ik een soort paal "Verhalenpunt"  die dichtbij het kerkje van IJhorst stond. Als je het bijbehorende verhaal wilt horen, moet je met je voet pompen. Uiteraard heb ik dat (tot grote pret van mijn sportvriendin) gedaan. In het Reestdal zijn op vijf locaties deze verhalenpunten te vinden. Ook in het Vechtdal is een route met verhalenpunten uitgezet. Ook leuk voor een bijzonder fietstochtje!



Verder ben ik op 27 september nog een dagje wezen fietsen vanuit Oldemarkt. Ik heb mijn auto op de parkeerplaats van de sporthal gezet en ben vervolgens gaan fietsen. Op vrijdag geef ik in de sporthal te Oldemarkt karateles aan een heel klein groepje (twee leerlingen). Na een plezierig fietstochtje heb ik mijn fiets weer op het rek gezet en heb ik mijn sporttas gepakt. Helaas kwamen er geen karateka's opdagen. Ik heb daarom even geholpen bij de judoles (ofschoon ik zelf niet judo).

Foto: Het Bingo-apparaat

Op woensdag 2 oktober hadden we onze jaarlijkse algemene ledenvergadering. Een dag daarvoor moest ik nog even een kort jaarverslag van de zwem- en waterbasketbalactiviteiten fabriceren. Op de avond zelf worden eerst de officiële zaken (de agenda) behandeld. Vervolgens is er na een korte pauze nog tijd voor de lievelingsactiviteit voor vele leden: de Bingo. De laatste jaren verzorg ik samen met iemand van de activiteitencommissie dit evenement. D.w.z. ik vang de ballen op uit het apparaat en een ander roept het nummer om. Ik vind dit leuker dan zelf op een kaartje de nummers aan te strepen.

Wordt vervolgd.

Heiligerlee

Foto: Enkele klokken in het museum

Een dag na mijn fietstochtje in de omgeving van Oldemarkt had ik weer een ander uitje op het programma staan. Aangezien het gisteren (zaterdag 14 september) regende ben ik met sportvriendin Henny een uitstapje met de auto gaan maken.
Ik had de avond daarvoor al even in een museumgidsje en op Internet gekeken. Ik had drie (naar mijn idee) leuke dingen genoteerd. Onze keus viel op Heiligerlee: het Klokkengieterij Museum en het Museum Slag bij Heiligerlee. We waren geen van tweeën in Heiligerlee geweest. Ook al een reden om deze streek eens te bezoeken.

Foto: De gietkuil

Met de auto ben je eigenlijk binnen 1,5 uur vanaf Meppel in Heiligerlee. Wij deden er (dankzij wegwerkzaamheden en daardoor langzaam rijdend verkeer) wat langer over. Om ca. 13.15 uur waren we bij het Klokkengieterij Museum. Daar werden we ontvangen door een bijzonder aardige mevrouw. Helaas was de MJK (Museum Jaar Kaart) niet geldig. We kochten derhalve een combikaart voor het Klokkengieterij en het Slag bij Heiligerlee Museum. Voor slechts € 7,50 kun je beide musea bezoeken.
We konden ook kiezen voor een rondleiding en dat hebben we natuurlijk gedaan. Er kwamen op dat moment nog vier personen binnen die ook voor de rondleiding kozen. Tijdens de rondleiding kregen we een uitleg over de geschiedenis en het proces rond het gieten van allerlei klokken. De oudste klok die daar hing was van 1411. Deze klok hing in een vitrine. Van diverse andere klokken hoorden we welk geluid deze voortbrachten. De mevrouw die ons rondleidde gebuikte hiervoor een speciale hamer. Het leuke was, dat we na de rondleiding zelf ook met een hamer de diverse klokken uit mochten proberen. Ook hebben we nog naar een film over de fabricage van klokken gekeken. In één van de benedenzalen is ook nog een "speeltrommel" (een soort grote speeldoos) te zien en te horen!

Foto: Speeltrommel

Behalve klokken produceerde de voormalige gieterij ook o.a. brandweerspuiten. Op de bovenverdieping stonden bijvoorbeeld twee oude brandweerwagentjes opgesteld.

Foto: Carillon in de tuin

In de tuin van het museum staan ook nog een paar klokken en een carillon, dat één keer per uur een melodietje laat horen. Wij hoorden bijvoorbeeld: "Ik stond laatst voor een poppenkraam".






Vervolgens liepen we o.l.v. onze rondleidster naar de overkant: het Museum Slag bij Heiligerlee. Na een leuk inleidend praatje konden wij naar een korte film kijken. Daarna hebben we de panelen over de beroemde Slag bij Heiligerlee bekeken. De Slag bij Heiligerlee (1568) staat nu bekend als het begin van de Tachtigjarige Oorlog. Een jongere broer van Willem van Oranje (Adolf) is tijdens de Slag gesneuveld. In het dorp staat ook een standbeeld van Graaf Adolf.

Foto: In het Slag bij Heiligerlee Museum

Om ca. 16.15/16.30 uur stonden we weer bij de balie van het Klokkengieterij Museum. We vonden beide musea de moeite van het bekijken waard.  Beide musea krijgen nauwelijks of geen subsidie en worden helemaal door vrijwilligers gerund.

Foto: Bord buiten voor het museum

Fietsen in de omgeving van Oldemarkt

Foto: Oldemarkt bij Sporthal "Dalzicht"

Afgelopen vrijdag (het was prachtig weer) de fietsendrager op de trekhaak van de auto gezet en met auto en fiets naar Oldemarkt gereden.




Vanuit Oldemarkt (parkeerplaats bij Sporthal "Dalzicht" een fietstochtje gemaakt. Ik had van tevoren al een voorlopige route uitgestippeld. Bij het uitzoeken van een fietsroute gebruik ik vaak de kaarten uit een ANWB-map/doos (één van de afscheidscadeaus van mijn oud-collega's vijf jaar geleden).  Op de fietskaarten staan tevens nummers van knooppuntenroutes.

Foto: Fietspad langs riviertje Linde

Vanaf de Sporthal "Dalzicht" ben ik vanaf 11.45 uur via Blesdijke naar De Blesse gefietst. Vervolgens reed ik richting het riviertje Linde. Ook zo'n mooi stukje Nederland. Al fietsend langs het water kreeg ik echt een vakantiegevoel. Via De Hoeve, Nijeholtpade, Oldeholtpade ben ik naar Wolvega gefietst.




In Wolvega heb ik tijd genomen om een hapje te eten. Vervolgens ben ik vanuit Wolvega met een grote lus weer naar Oldemarkt gefietst. Tegen 16.00 uur kwam ik weer bij de sporthal. Inmiddels was het al een stuk frisser geworden. Wel was ik blij dat het tijdens het fietstochtje droog was gebleven.

Foto: Knooppunt 60 in De Hoeve

Dagje Wageningen

Foto: OV-fiets

Afgelopen vrijdag had ik met een oud-collega / vriendin  (E.) afgesproken om er weer eens een dagje op uit te trekken. Dit keer viel de keus op "Beeldengalerij Het Depot" in Wageningen. Aangezien Wageningen niet over een station beschikt, gingen we per trein via Arnhem naar Ede-Wageningen.  E. heeft sinds enkele jaren een abonnement op OV-fiets en het leek haar leuk om per fiets naar Wageningen te gaan. Ik besloot daarom ook maar een abonnement op OV-fiets te nemen. Dat kost maar € 10,00 per jaar en dan kun je voor een klein bedrag een OV-fiets huren. Bovendien hoef je geen borgsom te betalen. Via Internet was het nemen van een abonnement een eitje en de volgende dag kon ik al beschikken over een degelijke OV-fiets.

Foto: De fietsroute

Donderdagavond heb ik nog even gekeken of ik nog een leuke fietsroute kon vinden in mijn verzameling en ja hoor: ik vond een knooppuntenroute vanaf station Ede-Wageningen naar Wageningen. Deze route kwam ook langs de "Beeldengalerij Het Depot" (Arboretumlaan 4, Wageningen). Ook E. vond het prima om via de toeristische weg naar de beeldengalerij te fietsen. Bovendien was het die dag prachtig fietsweer: droog en zonnig.
Bij het station Ede-Wageningen werden we vlot aan een fiets geholpen. Daarna gingen we meteen op pad. Na een kleine omweg zaten we al snel op de goede route. Uitermate handig zo'n knooppuntenroute! Het eerste deel van de route voerde ons gedeeltelijk door het bos met mooie fietspaden.

Aangezien we nog geen koffie hadden gedronken, leek het ons een goed idee om bij de Panoramahoeve te stoppen en gelijk ook een hapje te gaan eten. Na de lunch zijn we naar de Arboretumlaan gefietst. Een deel van de beeldengalerij is gevestigd in een voormalig gebouw van de Landbouwuniversiteit van Wageningen. Verder zijn er nog beelden te zien in Villa Hinkeloord en in de fraai aangelegde tuinen (arboreta). Voor scholen is er ook nog het Kinderatelier Villa Vleermuis.

De toegang tot de beeldengalerij is gratis. In Het Depot zijn wisselende tentoonstellingen te zien. Er is echter ook een vaste collectie.

Foto: Gerhard Lentink, opus 8 Noet-poort (hout en gedeeltelijk polychromie)

In het "hoofdgebouw" kom je via een gang in het nieuwe gedeelte, dat "de banaan" wordt genoemd. In "de banaan" staan op drie verdiepingen de beelden opgesteld. De collectie is dermate groot, dat je alles niet in één keer kunt bekijken. Na enkele uren rondwandelen raak je verzadigd. Ik ben dan ook van plan om later nog eens naar Wageningen af te reizen om een ander deel van de beeldengalerij te bezoeken.

 Foto: Gerhard Lentink, opus 6, Volans (twee onderbenen lijken dwars door het plafond te steken)







Na het bezoek aan de beeldentuin besloten we om via Bennekom weer naar het station Ede-Wageningen te fietsen. Mede dankzij het weer en het aangename gezelschap heb ik genoten van dit uitstapje.

Leeuwarden

Foto: Blokhuispoort

Afgelopen woensdag met de trein naar Leeuwarden afgereisd. Ik had met wat familieleden van Hanny afgesproken om een dagje Leeuwarden te "doen". De anderen kwamen met de auto vanuit het Noorden en andere delen van Nederland. Om ca. 10.00 uur was iedereen (een groepje van 10 personen) op de afgesproken plaats (de Blokhuispoort) aanwezig. De Blokhuispoort was vroeger een gevangenis. Deze gevangenis is vooral bekend vanwege de overval die op 8 december 1944 heeft plaatsgevonden. Tijdens de overval werd een groot aantal gevangenen door de Friese verzetsbeweging bevrijd. Later (begin zestiger jaren?) is dit nog verfilmd. De film is nog te zien in het Verzetsmuseum in Leeuwarden. Dit museum is met het Friese museum binnenkort in één nieuw gebouw te vinden. De opening van het nieuwe museum is gepland op 13 september a.s.

Foto: Affiche van het Openluchtspel "De Oerfal"

Allereerst hebben we koffie gedronken in Café "De Bak" in de Blokhuispoort.
In de Blokhuispoort zijn ateliers van beeldende kunstenaars te vinden. Overigens zijn er in augustus en september nog voorstellingen over de Overval te zien op de binnenplaats van de Blokhuispoort. Op de site zag ik dat alle voorstellingen tot dusver uitverkocht waren.

Foto: Museum De Grutterswinkel

Vervolgens zijn we naar "Museum De Grutterswinkel" gelopen. Behalve ouderwetse kruidenierswaren is er ook een expositie op de eerste verdieping ingericht. Verder kun je ook zien hoe de beroemde Boomsma's Beerenburger werd gemaakt.  Het museum wordt door vrijwilligers gerund. Ze krijgen geen subsidie, omdat het oude pand niet voorzien is van een lift voor gehandicapten. Ze moeten het vooral hebben van de vrijwillige giften etc.

Foto: Aankondigingsbord van het praamvaren

Na de lunch hebben we een Grachtentour in een praam gemaakt. Het praamvaren is een initiatief van de Stichting Praamvaren Leeuwarden. Ook deze stichting drijft op vrijwilligers. Tijdens het varen kregen we e.e.a. te horen over de geschiedenis van Leeuwarden en andere bijzonderheden over de stad en haar gebouwen. De rondvaart duurt ca. 1 uur en de kosten bedragen slechts € 5,00.

Na het praamvaren zijn we de stad verder gaan bekijken. We kwamen o.a. nog langs het huis waar
Mata Hari in haar jeugd heeft gewoond. Verder hebben we ook nog de Sint Jacobuskerk bekeken. We werden er rondgeleid door één van de vrijwilligers, die ons allerlei bijzonderheden wist te vertellen over de geschiedenis van de kerk.

Foto: Wapenschilden in de kerk

In de kerk liggen de Friese stadhouders begraven. Na het overlijden van de Hollandse Koning/Stadhouder Willem III (hij stierf kinderloos) werd de zoon van de Friese stadhouder Prins Johan Willem Friso stadhouder van Holland, Zeeland, Utrecht en Overijssel (Willem IV).
Bovendien ligt de kerk op de route van de pelgrimstocht naar Santiago de Compastello.


Na de rondwandeling door Leeuwarden hebben we een restaurant opgezocht om een hapje te eten. Na de maaltijd hebben we ergens anders nog een kop koffie gedronken (enkele familieleden kozen voor een ijsje) en daarna was het tijd om huiswaarts te gaan. Ik ben er van overtuigd dat we allemaal terug kunnen kijken op een mooie dag. Een prettige bijkomstigheid was het mooie weer: droog en zonnig!

Kasteel Het Nijenhuis

Foto: Kasteel Het Nijenhuis

Onlangs kreeg ik een tip van twee van mijn sportmaatjes: Kasteel Het Nijenhuis tussen Heino en Wijhe heeft een prachtige beeldentuin. In deze tuin staan meer dan 75 beelden van kunstenaars uit binnen- en buitenland.
De beelden zijn afkomstig uit o.a. "Beelden aan Zee" (museum in Scheveningen). Ik was eerder al eens in dat museum in Scheveningen geweest en ik was benieuwd naar wat ik bij Kasteel Het Nijenhuis zou aantreffen. Zaterdag 17 augustus was het aardig mooi weer en daarom besloot ik naar Heino te rijden. Het kasteel ligt tussen Heino en Wijhe en de weg erheen is d.m.v. bordjes goed aangegeven.

Foto: Prof. Jan Bronner "Hildebrandmonument"  Figuren uit het boek van Hildebrand de "Camera Obscura"

I.v.m. het mooie weer besloot ik om eerst de beeldentuin te bewonderen. Ik vond het prettig om m.b.v. een routebeschrijving alle beelden stuk voor stuk te bekijken. In de folder van het museum stond per beeld ook nog beknopte informatie over de kunstenaar en het beeld. Uiteraard heb ik ook de nodige foto's gemaakt.
Na enkele uren was er ook nog tijd om in het kasteel zelf de tijdelijke tentoonstelling "Dolce Vita"van Hieron Pessers te bekijken. In de folder over deze expositie stond o.a. dat het werk van Pessers doet denken aan de schilderijen van Charley Toorop en Pyke Koch. Dat vond ik vooral bij schilderijen waar meerdere mensen op afgebeeld staan. Zo had Charley Toorop ooit eens een groot schilderij gemaakt waarop zijzelf, haar gezin en een aantal collega-kunstenaars zijn geportretteerd. De schilderijen van Pessers waren tussen de permanente collectie van Het Nijenhuis opgehangen.

Foto:  Hieron Pessers "I'm so weary and all alone"

De schilder zit zelf op een krukje en legt de laatste hand aan zijn schilderij. In de rechter bovenhoek blaast de oostenwind het "narrenschip" naar een onheilsplek. De mensen op het schip weten nog niet dat het noodlot wacht.

De tentoonstelling van Pessers is nog t/m 25 augustus te zien in het kasteel.

Van alles wat

In juli waren de huizen bij mij in de straat toe aan een onderhoudsbeurt v.w.b. kozijnen, deuren etc. Er moesten diverse kozijnen (althans delen ervan) vernieuwd en opnieuw geschilderd worden. Dat houdt in dat je dan thuis moet zijn om deuren en/of ramen open te zetten. De tijden van "huisarrest" heb ik benut door allerlei klusjes in huis te doen. Veel overbodige dingen opgeruimd, naar de kringloopwinkel gebracht etc., etc.

Foto: Resultaat van de workshop "Vilten"

Tussen de bedrijven door toch tijd gevonden om andere activiteiten te ondernemen, zoals een ochtend wezen vilten.  In mijn geval legde ik stukjes schapenwol in diverse kleuren op een mal (tussen bubbeltjesplastic). Met behulp van heet water en vloeibare groene zeep moest je over de bovenste laag plastic net zo lang hard wrijven, totdat de wol ging vilten. Uiteindelijk krijg je dan een soort lap. Wat ik er mee ga doen, weet ik nog niet. Ik heb de lap voorlopig op mijn bed gelegd.

Foto: Museum De Fundatie

Vier dagen daarna heb ik in Zwolle in Museum De Fundatie de expositie van Jeroen Krabbé bezocht. Dit museum is eind mei na een ingrijpende verbouwing heropend. Op het dak ligt nu een enorm ei.  Het geheel ziet er heel indrukwekkend uit.



De expositie van Jeroen Krabbé "Dum Vivimus Vivamus" (Laat ons leven zolang we leven) bestaat uit een aantal schilderijen, waarbij gebruik is gemaakt van verschillende technieken. De vader van Krabbé heeft de kindertekeningen uit de periode tussen 1947 en 1958 zorgvuldig bewaard. Achterop de tekeningen staat genoteerd wat de tekeningen voorstellen volgens de jonge Krabbé.

Foto: Schilderij "Ik denk dat het de poes is van Picasso"

Deze kindertekeningen (of delen ervan) vormen de achtergronden van het schilderwerk van de volwassen Krabbé.  De combinatie van de kindertekeningen en het volwassen werk vond ik heel origineel.

Verder heb ik ook nog de tentoonstelling "The way I see it" van fotograaf Pieter Henket gezien. Deze expositie is t/m 17 november 2013 in het museum.


Medio juli had ik een mini-reünie met vier oud-collega's van bibliotheek Emmen. Dit keer kwamen we in Assen in het huis van een dochter van één van de collega's bijeen. Altijd leuk om elkaar zo af en toe te zien en weer wat bij te praten. Gelukkig was het mooi weer. We hebben de hele tijd buiten kunnen zitten.

Foto: Anna Leporskaja "Drie vrouwen"

Op zaterdag 27 juli ben ik met de trein naar het Groninger Museum gegaan. Daar heb ik de tentoonstelling "Vrouwen van de Revolutie, Rusland 1907-1934" bezocht. Zoals de titel van de expositie doet vermoeden: het gaat hierbij om werken van vrouwelijke Russische kunstenaars. In die periode werden Russische kunstenaars geïnspireerd door het Kubisme van o.a. Picasso. Later stond de Russische kunst in dienst van het ideaal van de communistische staat.
In het Drents Museum werd vooral dat aspect belicht in de expositie "De Sovjet Mythe- Socialistisch Realisme 1932-1960".  Deze tentoonstelling was te zien tot 9 juni 2013.

Mijn "vrij reizen kaartje" heb ik 30 juli zeer goed benut. Dit keer ging de reis samen met reisgenote Henny naar Maastricht. In het Bonnefantenmuseum is t/m 11 augustus de tentoonstelling "De grote verandering, revoluties in de Russische schilderkunst 1895-1917" te zien.

Foto: Wassily Kandinsky "Moskou, het Rode Plein"

De expositie in het Bonnefantenmuseum bestaat uit een groot deel schilderijen van figuratief tot kubistisch werk. Ons werd geadviseerd om e.e.a. in chronologische volgorde te bekijken. Zo krijg je een indruk van de ontwikkeling van de Russische schilderkunst.
Vooral het schilderij op de hier toegevoegde foto sprak me aan.



Dit jaar zijn er acht musea die in het kader van Nederland-Rusland 2013  Russische kunst tentoonstellingen organiseren. Tot nu toe heb ik drie van de acht exposities bezocht. Indien mogelijk wil ik nog naar de tentoonstellingen in de Hermitage in Amsterdam, Museum Beelden aan Zee in Scheveningen en het Stedelijk Museum in Amsterdam. Altijd fijn om iets leuks  in het vooruitzicht te hebben.

Allerlei activiteiten

Na de rondreis naar Wenen, Boedapest en Praag heb ik mijn "normale" leventje weer opgepakt. Het is altijd wennen, als je na contact met medereizigers van de groep weer alleen thuis bent.
De dag na onze thuiskomst heb ik mijn jongste zus weer naar huis gebracht. Aangezien ik (bijna) niets meer in huis had, hebben we 's morgens bij de HEMA ontbeten.
Vanaf 8 mei heb ik het sporten weer opgepakt (dat had ik tijdens onze vakantie wel gemist).
's Avonds naar een voorstelling van Nathalie Baartman in Ogterop geweest. Nathalie Baartman is (nog) niet bekend bij het grote publiek. De voorstelling werd gegeven in de Engelenbak (kleine zaal) van Ogterop.
Een paar dagen later was ik overigens in de grote zaal van de schouwburg voor de voorstelling Adèle.
Deze voorstelling is gebaseerd op het leven en werken van Adèle Bloemendaal (een zeer markant figuur in de theaterwereld). Ik vond het een bijzonder goede voorstelling. Heel knap en met veel gevoel voor humor gespeeld.
Met mijn zus Liesbeth ben ik zaterdag 18 mei naar Museum De Koloniehof in Frederiksoord geweest. Daarna nog naar de Museum Vledder geweest. Het zijn eigenlijk verschillende musea onder één dak. Het meest bekend is het Museum voor Valse Kunst. Verder zijn er ook werken van Drentse kunstenaars te zien.
Op tweede pinksterdag ben ik met mijn twee zussen Liesbeth en Margreet naar het Drents Museum geweest. In het Drents Museum was tot 9 juni de tentoonstelling "De Sovjet mythe" (Russische kunst van ca. 1932 tot 1960) te zien. Nog nooit zoveel opgewekte, gezonde mensen op schilderijen gezien. Toch heel bijzonder! Verder was er nog een expositie "Gezichten van dementie" te zien. Behalve de schilderijen (op papier op zeer groot formaat) waren er in een apart filmzaaltje ook nog interviews met de afgebeelde personen en hun naaste familie te zien (en horen). Ik vond het heel indrukwekkend en vooral heel ontroerend om te zien hoe mensen met hun dementie om konden/moesten gaan.
Na het pinksterweekend ben ik gestart met een opruimactie in mijn huis. Dat werd zo langzamerhand wel eens tijd. Ik heb de opruimactie in kleine "projecten" onderverdeeld en dat werkt heel goed. Zo werk ik af en toe een "project" af. Overbodige spullen breng ik naar de Kringloop of gaan in de vuilcontainer.
Inmiddels zijn bij mij in de straat de onderhoudswerkzaamheden gestart. Sinds enkele weken komen er mensen om houtwerk te vervangen en te schilderen. Vaak moeten er dan ramen en deuren open en dat betekent dat ik vaak thuis moet zijn. Het is niet anders. Ik benut dan de tijd door weer één of ander klusje in huis op te knappen.

Foto: Routekaartje van de stadswandeling door Meppel

Foto: Waar twee riviertjes samen komen (Wijk Haveltermade)

Op zondag 26 mei was er een stadswandeling door Meppel o.l.v. een landschapsarchitecte. Deze activiteit werd georganiseerd door de Werkgroep "Wereld van Vrouwen". Deze werkgroep organiseert vaak hele leuke activiteiten. Ik probeer altijd zo vaak mogelijk deel te nemen aan dit soort uitjes.

Bij het startpunt werden we verrast door de aanwezigheid van de wethouder van cultuur van Meppel. Zij hield een inleidend praatje, vervolgens kreeg iedere deelnemer een flesje water (met logo van de Gemeente Meppel) aangeboden.
Bij het Stadskantoor van Meppel droeg de stadsdichteres enkele van haar gedichten voor. In Molen De Weert stond een lunch met allerlei lekkere broodjes voor ons klaar. We kregen ook in groepjes een rondleiding met uitleg door de molen.

Foto: Park in de buurt van Wooncentrum Reestoord

Na de lunch ging de wandeling verder door het Wilhelminapark, een stukje door de wijk Koedijkslanden en het Centrum van de stad.
In het Wilhelminapark stond de Drentse dichteres Ria Westerhuis op ons te wachten. Zij las nog enkele gedichten uit haar nieuwste bundel voor.



Tenslotte liepen we weer terug naar het startpunt (waar we onze fietsen/auto's hadden geparkeerd).

Verder ben ik samen met twee andere mensen van SV De Zwerfkei bezig met de voorbereiding van het jaarlijkse Meeuwsen ten Hoopen Integratietoernooi (waterbasketbal). Dit toernooi vindt op zaterdag 7 september plaats in Bad Hesselingen te Meppel. Kortom: voldoende activiteiten.

Rondreis Wenen, Boedapest, Praag (9)

zondag 5 mei 2013
De stad Praag bestaat uit een Boven- en een Benedenstad (gescheiden door de rivier de Moldau). Op deze dag stond de Bovenstad op het programma. Onze gids Jana stond ons om 9.30 uur op te wachten bij de Praagse burcht.

Foto: Praag, Bovenstad

Foto:
Bij de Residentie van de president hebben we om 10.00 uur de kleine wisseling van de wacht gezien. Later (om 12.00 uur) kwamen we daar nog eens terug om de grote wisseling van de wacht bij te wonen. Dat was een heel spektakel.



Tussen 10.15 en 11.45 uur hebben we o.a. ook rond het klooster en de kloostertuin van de Bovenstad gelopen. Intussen vertelde onze gids over de gebruiken van het land. Zo werden mensen vroeger gestraft door ze uit het raam te gooien. Soms overleefde men deze gruwelijke straf. Er lag n.l. vaak veel vuilnis onder de ramen en soms viel de veroordeelde niet al te hard. Hoe meer vuilnis, hoe hoger de overlevingskansen.

Na het bijwonen de wisseling van de wacht zijn we als groep nog over de Karelsbrug gewandeld. Dit keer was het (in tegenstelling tot de dag ervoor) minder druk.

Na de gezamenlijke wandeling over de Karelsbrug ging een deel van de groep terug naar de Benedenstad i.v.m. een rondvaart op de Moldau. Wij hadden besloten om op eigen gelegenheid de Bovenstad nog verder te bekijken. We hebben daar nog heel prettig rondgelopen en door diverse kleine straatjes gewandeld. Zo kwamen we o.a. bij het Marionettentheater, waar we ook nog wat foto's gemaakt hebben. Dichtbij de Karelsbrug zagen we ook nog een museum van oude muziekinstrumenten (helaas gesloten)! i.v.m. de zondag??

Foto: Muzikanten op de Karelsbrug

Dit keer leek het ons verstandig om ruimschoots op tijd richting Cechov most te wandelen. We hadden geen zin om ons weer te moeten haasten. Zo hadden we nu nog tijd om al wandelend richting bus nog wat foto's te maken van o.a. de Moldau en , het Kafkamuseum.

Om 17.00 uur waren we weer in ons hotel. Deze avond aten we (in tegenstelling tot de vorige twee avonden) in ons hotel. Aangezien we de volgende dag vroeg moesten vertrekken, gingen we op tijd naar bed.

Foto: Kafkamuseum










maandag 6 mei 2013
Vanmorgen om 5.00 uur opgestaan. Vanaf 5.30/5.45 uur konden we onze koffers naar de bus brengen. Na het vroege ontbijt (vanaf 5.45 uur) hebben we ons met onze handbagage bij de bus verzameld. Om 6.30 uur (keurig op tijd) vertrokken we vanaf ons hotel. Onderweg hebben we diverse stops gehad. De laatste stop was omstreeks 16.00 uur. Deze was bedoeld om te voorkomen dat we te vroeg bij het verzamelpunt (restaurant Juffrouw Tok in Didam) zouden arriveren.
Bij Juffrouw Tok hebben we nog gezamenlijk gegeten. Vervolgens hebben we afscheid genomen van de mensen van onze groep. Ook van onze zus Liesbeth die naar Boxmeer afreisde. Margreet en ik stapten in de bus in noordelijke richting. Vervolgens zijn we vanaf het NS-station in Meppel weer naar mijn huis gelopen.
We kunnen terugkijken op een zeer geslaagde excursiereis!

Rondreis Wenen, Boedapest, Praag (8)

zaterdag 4 mei 2013
Om 9.00 uur vanaf ons hotel met de bus vertrokken voor een rondwandeling door de Benedenstad van Praag. Wederom kwamen de "oortjes" goed van pas tijdens de wandeling o.l.v. onze lokale gids Jana. Helaas regende het en niet te zuinig ook. Tijdens het eerste deel van de stadswandeling  kwamen we o.a. door de Joodse wijk (de oudste synagoge van de stad, het Joodse kerkhof). Aangezien het Sabbath was, konden we het Joodse kerkhof niet bekijken.

Foto:
Ook heel bijzonder was een synagoge waar twee klokken te zien waren: één klok met een voor ons bekende wijzerplaat en één met een wijzerplaat met Hebreeuwse tekens (deze laatste klok schijnt "tegen de klok in" te gaan).

Foto: Synagoge








Van verschillende kanten had ik al gehoord, dat Praag een schitterende stad is. Ik werd hierin zeker niet teleurgesteld. Wat een prachtige stad met zoveel mooie gebouwen! Tijdens onze rondwandeling heb ik mijn ogen  uitgekeken!

Ook heel apart vond ik de kerk waar op ieder heel uur een fraai schouwspel te zien is.  Er komt dan een miniatuur skelet in beweging, ergens gaan twee luikjes open en je ziet bij ieder luikje beurtelings zes apostelen verschijnen. Na onze rondwandeling kregen we de kans om dit nog eens op ons gemak te bewonderen.

Na onze lunchpauze hebben we op eigen gelegenheid nog wat door de Benedenstad gelopen. Zo zijn we o.a. naar de Gedenksteen van Jan Palach bij het Wenceslasplein gelopen. Vlak achter het plantsoentje met de gedenksteen is de plaats waar Jan Palach zichzelf uit protest tegen de Russische inval in 1968 in brand heeft gestoken.






In Praag was ook nog een bijzondere expositie te zien van posters van Alfons Mucha. Het ging hierbij om een grote collectie posters die door de Tsjechische tennisser Ivan Lendl verzameld was. Dat het om een bijzondere expositie ging bleek wel uit de enorme rij voor het gebouw waarin de tentoonstelling was georganiseerd.  Hieronder een foto van het betreffende gebouw:

Wij hadden te weinig tijd om zo lang in de rij te staan en daarom bedachten we een alternatief:
Wij besloten om naar het Muchamuseum te gaan. In dit museum zijn zo'n honderd tekeningen, grafieken en schilderijen van Mucha (1860-1939) te zien. Heel bekend zijn de affiches van o.a. Sarah Bernhardt. We vonden het museum echt de moeite waard. Aan het eind van de middag moesten we ons nog vreselijk haasten om op tijd bij de bus te zijn. We hadden ons wat verkeken op de afstand. Bovendien was het vreselijk druk op de Karelsbrug: veel kraampjes, veel slenterende toeristen en wij maar rennen! Vijf minuten voordat de bus zou vertrekken kwamen we bij het afgesproken punt: Cechov most (brug).
's Avonds zijn we weer in de bus gestapt voor een lichttoer door Praag.  Vanaf de Bovenstad heb je een prachtig uitzicht over de Benedenstad met de bijbehorende gebouwen. Om ca. 23.15 uur waren we weer terug in ons hotel.