Rondreis Zuid-Afrika (8)

Donderdag 15 oktober
Het was heerlijk slapen in de comfortabele tent in "Buffelsdrift Game Lodge" (ca. 7 km. buiten Oudtshoorn). Midden in de nacht hoorden we wel een keiharde onweersklap en vroeg in de ochtend klonk opeens een luid gesnuif. Volgens mij van een nijlpaard. In mijn gedachten zag ik al zo'n groot beest onze tent binnen komen stormen. Later hoorde ik van onze reisleider, dat dit niet mogelijk was. De nijlpaarden kunnen niet bij de tenten komen, omdat er een elektronische beveiliging is aangebracht. Een soort schrikdraad o.i.d.

Foto: Koffiestop in Barrydale

We vertrokken  mooi op tijd van "Buffelsdrift Game Lodge". In Barrydale hadden we onze koffiestop.

Foto: Bij de ingang van het Taalmnument

Om ca. 13.30 uur kwamen we bij het Taalmonument. Na de lunch kregen we een rondleiding.

Foto: De vorm van het monument past bij de omgeving

De architect (Van Wijk) heeft er voor gezorgd dat de vorm van het monument aansluit bij de natuurlijke omgeving. Als ik het goed begrepen heb, is het monument opgericht t.g.v. de officiële erkenning van de Zuid-Afrikaanse taal.




Na de rondleiding was het nog 50 km. rijden naar Kaapstad. We zagen al van verre de beroemde Tafelberg. Op dat moment was het helder en konden we de Tafelberg heel goed zien. Volgens onze reisleider heel bijzonder, omdat deze berg ook vaak door de nevels nauwelijks zichtbaar is.
In de namiddag kwamen we bij ons hotel "Cape Town Lodge" in Kaapstad aan. Het hotel in Kaapstad was ons laatste hotel (voor drie nachten) op Zuid-Afrikaanse bodem. We hadden een kamer op de 7e etage. De eerste avond hebben we in het hotel gegeten.

Foto: Met de lift naar boven

Op vrijdagmorgen (16 oktober) vertrokken we al om 7.30 uur vanaf ons hotel naar de Tafelberg. Aangezien de Tafelberg zeer in trek is bij de toeristen, moesten we er vroeg bij zijn. Onze chauffeur parkeerde de bus een kwartier later aan de voet van de berg. We hadden geluk: er stond nog geen andere bus. Om 8.30 uur konden we als eerste groep met de bus naar boven.

Foto: Één van de vele uitzichten vanaf de Tafelberg

In de liften was plaats voor zo'n 70 personen en de lift draaide om haar as terwijl we naar boven gingen. Op die manier kreeg iedereen de kans op een mooi uitzicht. Vrij snel stonden we boven op de Tafelberg. Daar hadden we een uur de tijd om boven rond te wandelen en te genieten van het fraaie uitzicht.

Foto: Een enkele keer moet het kunnen: zelf op de foto









Na het bezoek aan de Tafelberg zijn we nog verder gereden naar Maiden's Cove en Hout Bay. Bij Hout Bay hadden we wat langer de tijd om koffie te drinken, souvenirs te kopen etc. Ik heb daar in een leuke winkel een T-shirt en een mooi gastenhanddoekje (met parelhoenders erop) gekocht.

Foto: Één van de kramen

Langs de boulevard waren er ook nog veel kramen waar souvenirs werden verkocht.

Foto: De zeeleeuwen of -honden voeren

Op de kade stond nog een oudere man die iedere keer een stuk vis tussen zijn lippen nam. Hij voerde op die manier de zeeleeuwen of -honden. Je kon er foto's van nemen en dan was het de bedoeling dat je de man wat geld gaf.

Foto: Een mooi uitzicht vanuit de bus op weg naar Chapman's Peak

Als verrassing had onze chauffeur ons via een prachtige weg naar Chapman's Peak gereden. Vanuit de bus hadden we na iedere bocht in de weg een prachtig uitzicht op o.a. de kust.

Foto: Pinguïns bij Boulders Beach

Na de lunch in Simon's Town gingen we op bezoek bij de pinguïns bij Boulders Beach. De pinguïnkolonie is ook één van de toeristische trekpleisters.

Foto: Afstand van o.a. de zuidkust van Zuid-Afrika naar de Zuidpool

Foto: Vooruit! Nog een keer op de foto!

Tenslotte gingen we nog naar Kaap de Goede Hoop en Cape Point.

Foto: Vuurtoren op Cape Point

Bij Cape Point kon je met een soort treintje naar boven en vervolgens kon je via de trappen naar een vuurtoren lopen. Je had daar een prachtig uitzicht op de kust en de Indische Oceaan. Het was zeer warm, maar de moeite waard om helemaal naar de top te lopen.

Foto: Even een foto genomen van een Chinees echtpaar bij het bord van Cape Point. Er was op dat moment een grote groep Chinese toeristen.






Aan het eind van de middag liet een deel van de groep zich bij Waterfront afzetten. Aangezien wij daar ook de volgende dag zouden komen, besloten wij om mee te rijden naar ons hotel.
's Avonds zijn we met ons tienen in de buurt van het hotel gaan eten. We hadden het advies gekregen om niet met z'n tweeën er op uit te trekken. Kaapstad is een vrij gevaarlijke stad en in een groep loop je minder risico om overvallen te worden. Uiteindelijk kwamen we bij een Mexicaans restaurant en daar was nog plaats voor ons groepje op een soort balkon.

Wordt vervolgd

Rondreis Zuid-Afrika (7)

Op dinsdagmorgen 13 oktober vroeg vertrokken vanaf ons hotel i.v.m. de herkansing "walvis spotten". Om ca. 8.00 uur waren we al bij Plettenberg Bay.

Foto van Cees (één van de reisgenoten): Aan boord van de "walvisvaarder"

Na betaling van 700 SAR kregen we allemaal een een reddingsvest en vervolgens gingen we aan boord. We werden met boot en al d.m.v. een tractor de oceaan ingereden. Het was behoorlijk ruw op het water door die hoge golven. Het water spatte alle kanten op en ik maakte me zorgen om mijn camera. Later hoorde ik dat diverse mensen hun ontbijt aan de vissen hadden gevoerd.

Foto: Één van de bemanningsleden. Deze man heeft wat foto's voor mij genomen

Eerst zagen we op rotsen veel zeehonden liggen. Daarna gingen we verder de Indische Oceaan op. Na een tijdje zagen we de eerste walvissen. Ik had veel moeite om duidelijke foto's te maken op een slingerende boot op de woelige baren. Soms ging er op het moment dat ik een foto wilde nemen één of meerdere mensen in mijn beeld staan. Iemand van de bemanning was zo vriendelijk om wat foto's van bovenaf de boot te nemen. Hij zag mij n.l. worstelen met de camera. Op die manier had ik nog heel wat foto's van walvissen.

Foto: Zeehonden op de rotsen

Na de "walvisjacht" werden we met de bus in Knysna afgezet. Daar kregen we tot 15.00 uur de tijd om het stadje te bekijken, koffie te drinken en een hapje te eten. Om ca. 15.30 uur waren we weer bij het hotel. Ik had derhalve ruimschoots de tijd om mijn reisverslag bij te werken.

Foto: Mede door de regen en een hevig slingerende boot zijn de foto's van de walvissen wat wazig








Op woensdagmorgen 14 oktober om 9.00 uur vertrokken vanaf ons hotel in Knysna. Dit keer was het een korte rit naar Oudtshoorn.

De eerste stop was bij Highgate Ostrich Show Farm, een struisvogelboerderij. Na een kop koffie begon de rondleiding. We gingen eerst naar een gedeelte waar een stuk of wat volwassen struisvogels stonden.

Foto: We mochten de volwassen struisvogels ook voeren

Daarna gingen we naar een plek waar heel jonge struisvogels van drie dagen oud worden verzorgd. Die blijven daar zo'n drie maanden. Pas daarna kan men zien of het mannetjes (donkere, zwarte veren) of vrouwtjes (beige veren) zijn.

Foto: Struisvogelkuikens


We hebben ook een showmodel van de broedmachines gezien waar de bevruchte eieren in gaan. Om te controleren of de eieren bevrucht zijn, worden deze d.m.v. een sterke lamp belicht. Bij bevruchte eieren zie je een donkere stip.

De eieren worden bij een temperatuur van 38 graden uitgebroed.

Verder was er nog een fabriekje waar plumeau's worden gemaakt. Van de struisvogel wordt bijna alles benut.

Van de huid wordt bijvoorbeeld leer gemaakt.Zo worden de ogen (hoornvlies) gebruikt voor hoornvliestransplantaties bij mensen. Struisvogels hebben een zeer goed gezichtsvermogen. Ik vond deze informatie heel bijzonder.

Foto: Beschilderde struisvogeleieren

Er was ook een winkel waar allerlei producten van struisvogels worden verkocht, zoals tassen, portemonnees, kaarsen.
Na de lunch (ik had gekozen voor struisvogelsadade = een schotel met struisvogelvlees met garnituur) zijn we verder naar Oudtshoorn gereden.

Foto: De buitenkant van onze tent.
Na een korte stop in Oudtshoorn zijn we naar ons volgende hotel "Buffelsdrift Game Lodge) gebracht. Hier logeerden we in tenten van stevig canvas. De tenten zijn van alle gemakken voorzien. Behalve een badkamer in de tenten was er ook een buitendouche! Je moest wel even een rits open doen en dan kwam je in de buitenbadkamer.

De tent stond op een houten vlonder; het terras hing een stukje boven het water van een meertje. Vanaf het terras zagen we aan de overkant van het water een paar olifanten staan.

Foto: De buitendouche

Foto bij het hotel genomen: De Kleine Textorwever. Het mannetje bouwt aan het uiteinde van een tak een bolvormig nest. Nadat het nest gereed is, inspecteert het vrouwtje het bouwsel. Als het nest niet goed genoeg is, vernielt het vrouwtje het nest.

Foto: Twee van de drie weesolifanten

Om ca. 16.00 uur zijn we o.l.v. een paar gidsen naar het opvangcentrum voor olifanten gelopen. Dit centrum hoort bij het hotel en daar hebben ze jonge olifanten (waarvan de moeders zijn afgeschoten) worden opgevangen. Het bleek dat dat de olifanten waren, die we eerder vanaf ons terras hadden gezien.
De olifanten waren alledrie ca. 13 jaar oud. Er was één vrouwtje (de baas van het stel) en twee mannetjes. We mochten ze voeren met wortels, appels etc.

Daarna volgde een fotosessie waarbij je bij de olifanten mocht gaan zitten (op hun knie en/of op hun rug. Ook moesten de olifanten nog hun trucs laten zien: voetballen of de bal met hun slurf wegslingeren.

Foto: Even zitten op de rug van een olifant

We hadden het advies gekregen om voor het eten de verwarming in de tent op 24 graden en de elektrische deken op stand drie te zetten. Het zou zeer fris worden die nacht.





Na het eten kwam er nog een deskundige die ons het e.e.a. vertelde over het "High Five" oftewel de planeten en sterren (zoals Zuiderkruis).  Niet lang na de lezing zochten we onze tent weer op. Dankzij de verwarming was de temperatuur binnen de tent zeer aangenaam.

Foto: De bedden lekker verwarmd!









Wordt vervolgd

Rondreis Zuid-Afrika (6)

Op zondagmorgen 11 oktober vertrokken we al vroeg vanaf "Trennerys Hotel" aan de Wild Coast.  De chauffeur wilde extra vroeg vertrekken, omdat er die dag regen werd verwacht. We moesten n.l. over dezelfde zandweg (van twee dagen daarvoor) terug. Gelukkig begon het niet te regenen en daardoor kwam onze bus niet in de modder vast zitten.

Foto: Op weg naar het modderbad

Op weg naar Port Elizabeth hadden we nog een extra ingelaste excursie in het Addo Elephant National Park. Daar werd onze groep in tweeën gesplitst. In twee groepen van achttien personen reden we in twee grote jeeps door het park.

Foto: Één van de jonge olifanten

Tot onze grote vreugde kwamen we op een gegeven moment langs een groep badderende olifanten. Dan blijf je foto's maken van die olifanten die een modderbad nemen.

Foto: Na het modderbad

Foto: Close-up

Foto: Een jakhals

Verder hebben we nog diverse soorten antilopen, zebra's en wrattenzwijnen gezien. Bovendien zagen we ook nog ergens een jakhals lopen. Eerst dachten we dat het een vos was. Deze jakhals had ook een dikke staart.


's Avonds in de buurt van het hotel in Port Elizabeth in een visrestaurant heerlijk gegrilde zalm gegeten.

Maandagmorgen 12 oktober vertrokken we voor 8.00 uur vanaf het "Humewood Hotel" in Port Elizabeth.

Foto: Op weg naar het pad naar de kettingbrug zagen we een soort Mangoeste

De eerste stop was bij Tsitsikamma Natural Park waar we een wandeling konden maken naar een kettingbrug. Dat was wel afzien i.v.m. de hoge temperatuur (boven de 35 graden).

Foto: De Indische Oceaan

Bovendien waren er nogal treden omhoog en omlaag. Ter afwisseling van het vele zitten in de bus vond ik het toch wel een goed idee om de benen eens intensief te gebruiken.

Foto: De kettingbrug

Uiteindelijk werden we beloond met een prachtig uitzicht op een zeer fraai landschap (en de kettingbrug).
De terugweg ging iets gemakkelijker.

Foto: De Bloukrans Bridge

Na een welverdiende kop koffie reden we naar een plaats waar durfals vanaf een brug (Bloukrans Bridge) kunnen bungy-jumpen. Helaas waren er op dat moment geen "springers" op de brug. Wel zagen we op het parkeerterrein enkele mensen die zich aan het voorbereiden waren op een sprong van de brug.
Vervolgens hebben we tussen de middag in een restaurant met uitzicht op zee lekker gegeten. Voor de middag stond "walvis spotten" op het programma. Deze activiteit ging die middag i.v.m. de harde wind niet door. Er gingen geen boten de oceaan op. Wellicht zouden we de volgende morgen een herkansing krijgen.
Om 15.30 uur vertrokken we vanaf het restaurant en na een klein uur kwamen we bij ons hotel voor  de komende twee nachten: "Knysna Hollow Country Estate" in Knysna aan. We werden ondergebracht in huisjes rond één van de drie zwembaden. Het was inmiddels een stuk frisser geworden.

Wordt vervolgd

Rondreis Zuid-Afrika (5)

Foto: Een dagtocht met jeeps over de Sani Pass

Op donderdag 8 oktober hebben we een dagtocht met jeeps door de Drakensbergen gemaakt. We reden via het plaatsje Underberg (vlakbij de grensovergang naar Lesotho) over de Sani Pass naar Lesotho.

Het was werkelijk een schitterende tocht door de bergen en we kwamen uiteindelijk in een bijzonder dorpje. Daar werden we opgewacht door verschillende mensen.

Zij (een man en een vrouw) vertelden ons iets over het land en de gebruiken. Lesotho is een koninkrijk en is ongeveer zo groot als Nederland. Er wonen slechts 1,2 miljoen mensen. De kinderen gaan naar school in het laaglandgebied (aan de andere kant van de bergen). Ze komen alleen in de vakanties thuis.

De vrouwen van Lesotho dragen bijzondere hoeden. De mannen (jongens) krijgen op huwbare leeftijd van hun vader een stok die ze zelf "versieren" met gekleurde telefoondraadjes. Ieder heeft z'n eigen combinatie van kleuren.

Na het bezoek aan het dorp hebben we in de hoogst gelegen pub van Lesotho (2874 m.) geluncht. Daarna zijn we met de jeeps weer teruggereden naar Underberg. Eerst moesten we uiteraard weer de grens tussen Lesotho en Zuid-Afrika passeren. Dit nam de nodige tijd in beslag. Onze paspoorten werden weer voorzien van de nodige stempels.

Foto: Onderweg kwamen we deze man tegen (met een bos takken op zijn rug). Hij bleef even staan om ons een foto van hem te laten maken.

In Underberg stond de bus op ons te wachten. Het kostte de chauffeur veel moeite om de deur van de bus weer te openen. Had iets te maken met de luchtdruk o.i.d. Uiteindelijk lukte het na veel gewrik toch om de deur te openen. Om 17.00 uur waren we weer terug bij ons hotel.

Op vrijdagmorgen 9 oktober vertrokken we om 7.30 uur voor een lange busrit naar de Wild Coast. Onderweg hadden we de nodige stops.

Foto: School waar Mandela in zijn jeugd lessen heeft gevolgd

De chauffeur was ook zo aardig om een kleine omweg te maken, zodat we ook nog gelegenheid hadden om de vroegere school van Mandela in het plaatsje Qunu  te zien. Naast de school staat een museum waar panelen hangen met bijzonderheden over het leven van Mandela.

Het museum zag er zeer nieuw uit. Het was (zo te zien) nog niet helemaal ingericht. Te midden van een groep giechelende schoolkinderen zagen we kans om zelf ook nog wat foto's te maken.
Vervolgens reden we langs een weg achter Qunu. Onze reisleider wees ons nog de plek aan waar Mandela begraven is. Het was echter te ver weg om er ook maar iets van te zien. De begraafplaats is momenteel niet voor publiek toegankelijk.

Foto: Een stoet marcherende schoolkinderen (foto vanuit de bus genomen)

Gedurende die dag hadden we hier en daar al veel groepen schoolkinderen gezien. Ik vroeg me af of het een bijzondere dag was. Op een gegeven moment bleef de bus staan en hoorden we geluiden van politie o.i.d. Ik dacht dat er een ongeluk was gebeurd. Opeens kwam er een politiewagen met zwaailichten aanrijden en daarachter een hele stoet marcherende schoolkinderen.
Het laatste stuk naar ons hotel ging over een soort zandweg waar aan gewerkt werd. Kilometers lang. Hier en daar zagen we dat er inderdaad wegwerkzaamheden waren. Ik had medelijden met de chauffeur van onze bus. Af en toe moesten we n.l. een soort brug over en de weg was daar bijna net zo breed als de bus.

Foto: Welkom bij "Trennerys Hotel"

Uiteindelijk kwamen we bij het hotel aan. Wel moest onze chauffeur nog wel wat takken snoeien om te voorkomen, dat er krassen op de bus zouden komen. Dit keer bestond ons hotel ("Trennerys Hotel") uit een aantal rijtjeshuisjes. Het hotel ligt ver van de bewoonde wereld. Ik ben altijd zeer gecharmeerd van dit soort hotels. Op ons verzoek had onze reisleider ons een huisje dichtbij het hoofdgebouw en het zwembad  toebedeeld.

Foto: Mijn bed voor de komende twee nachten

We kregen dit keer de beschikking over een kamer met een tweepersoonsbed, een kamer met een stapelbed en een éénpersoonsbed en een badkamer. Ik koos voor de kamer met stapelbed en het éénpersoonsbed. Vanaf het houten terras hadden we uitzicht op het zwembad.

Foto: Zwembad met waterval

Op zaterdag 10 oktober was ik al vroeg wakker. Om ca. 7.00 uur besloot ik om eerst lekker te gaan zwemmen in het zwembad en daarna te douchen. Het water was wel wat aan de frisse kant.
Vervolgens zijn we via een pad naar het strand gelopen. De Indische Oceaan zag er prachtig uit. Hoge golven!

Op de weg terug naar ons hotel zag ik een soort miljoenpoot o.i.d. (zie foto)








Om 10.00 uur begon onze eerste excursie van die dag: de "Gates Trail Walking Tour". Eerst werden we in groepjes van ca. 10 personen in jeeps naar een dorpje in de buurt gebracht. Vervolgens liepen we via een een zandpad en een pad met veel stenen (een soort kinderkopjes) naar een plaats aan het water.

Foto: Even wachten op de boot

Daar werden we in drie aparte groepjes met een motorbootjes tussen de rotsen door over de rivier gevaren. Daarna was het nog een eindje klauteren tussen en over de rotsen naar het "eindpunt".

Bij het eindpunt konden de liefhebbers het water in springen of duiken. De meeste mensen van onze groep gingen niet te water. Het zag er nogal onaantrekkelijk uit. Ik besloot ook om het zwemmen voor gezien te houden.

Foto: Even zwemmen in de "chocolademelk"

Na de zwempartij liepen en vaarden we weer via dezelfde weg terug. Met de jeep werden we weer groepsgewijs naar ons hotel teruggebracht.

Foto: Welkom in het Xhosa dorp

Na de lunch was het tijd voor de tweede excursie. Dit keer werden we weer in groepjes van tien naar een Xhosa dorp gebracht. Onze gids van die dag vertelde ons e.e.a. over de gebruiken van de Xhosa.

Foto: De "healer" (ook hoofd van het dorp)

Verder werden we ontvangen door de belangrijkste persoon van het dorp: de "healer" (dokter). Zij vervult een bijzondere rol binnen de dorpsgemeenschap. In haar hut werd gedemonstreerd hoe de mais wordt gebruikt als voedsel voor varkens (heel fijn), kippen (wat groffer) en mensen (het grofst).

Foto:  Hier ben ik (op de maat van gezang en geklap door de kinderen) de mais aan het fijn stampen. Later kreeg ik nog een kort filmpje van één van de mede-reisgenoten. Dat filmpje het ik nu nog op mijn mobiele telefoon staan.

Het malen of fijn stampen van de mais gebeurt met de hand m.b.v. een boomstam met een holte (waar de mais in ligt) en een stamper. Ik werd na een korte demonstratie uitgenodigd om het ook eens te proberen.
Er waren ook kinderen aanwezig. Wij hadden begrepen dat het om weeskinderen ging, maar dat was gelukkig niet het geval. Er waren twee kleinkinderen van de "healer" in het dorp en verder nog een aantal vriendinnetjes uit de buurt. Ze hebben voor ons gedanst en gezongen.

Foto: Dit is de wijze waarop de "healer" vaststelt wat de patiënt mankeert

De "healer" gaf ook nog een demonstratie van haar werkwijze om een ziekte bij iemand vast te stellen. Ze draaide met een stokje tussen haar handen in een kan water. Tijdens dit proces ontstaat schuim op het water. De "healer" kan dan de patiënt vertellen wat hem/haar mankeert.
Na ca. 1,5 uur eindigde ons bezoek aan het Xhosa dorp en werden we weer in groepjes naar ons hotel teruggebracht.

Foto: Voordat we vertrokken uit het Xhosa dorp was er nog een fotosessie








Wordt vervolgd