woensdag 14 februari 2018:
Foto: Tempel van de literatuur
Om 8:00 uur vertrokken voor een stadstour door Hanoi. Allereerst hebben we een bezoek aan de Tempel van de literatuur gebracht. Vroeger was dit de Nationale Academie, 800 jaar centrum van de confucianistische vorming in Vietnam.
Foto: Ho Chi Minhmausoleum
Vervolgens gingen we naar het Ho Chi Minhmausoleum. We kregen het dringende advies om twee aan twee naast elkaar te lopen en op die manier het mausoleum te betreden. Uiteraard mochten er binnen geen foto's van de opgebaarde Ho Chi Minh genomen worden.
Foto: Ho Chi Minh huis
Daarna was het Ho Chi Minh Complex aan de beurt. Dit complex bestaat uit o.a. het presidentieel paleis, het woonhuis van Ho Chi Minh, een éénzuilige pagode. Persoonlijk hield Ho Chi Minh niet van het presidentieel paleis. Hij gaf de voorkeur aan een eenvoudig huis op palen. Aangezien hij zich voor 100 % aan zijn land wilde wijden, is Ho Chi Minh zijn hele leven vrijgezel gebleven.
Foto: Ingang van de gevangenis
Het bezoek aan Hanoi Hilton (de gevangenis) was ook indrukwekkend. Tijdens de Vietnamoorlog werden daar o.a. Amerikaanse militairen gevangen gehouden. De bekendste van die groep gevangenen was wel de Amerikaanse piloot John McCain.
Na de lunch was er nog tijd om op eigen houtje de stad verder te bekijken.
Foto: Het Waterpoppentheater
Aan het eind van de middag werden we bij het Waterpoppentheater verwacht voor een bijzondere voorstelling.
Wordt vervolgd
zaterdag 11 augustus 2018
Rondreis Vietnam (1)
Bijna een half jaar geleden begon mijn reis door Vietnam. Inmiddels ben ik begonnen met het maken van een fotoalbum. Een goed moment om parallel hieraan ook te starten met mijn reisverslag.
11 februari 2018: Mijn kamer in citizenM hotel
Na de nodige voorbereidingen waaronder (heel belangrijk) de nodige vaccinaties tegen Hepatitus B (tegen de A-variant was ik al ingeënt) en Buiktyfus, begon de proloog van de grote reis met een taxirit naar het citizenM hotel naast vliegveld Schiphol. Een ontspannen begin van de reis.Vanuit mijn kamer had ik uitzicht op één van de landingsbanen van het vliegveld. Het zou mijn eerste verre reis worden die ik in mijn eentje zou gaan maken. Een beetje zenuwachtig was ik wel. Toch had ik het idee, dat ik kennis zou gaan maken met een bijzonder land. Een reis die ik zou maken in gezelschap van een leuke groep mensen.
Één van de landingsbanen
12 februari:
Na een goede nachtrust en een paar broodjes als ontbijt ben ik rustig wandelend met mijn koffer naar vertrekhal 3 gegaan. Ik was ruimschoots (te vroeg) aanwezig en na een half uur verscheen het vluchtnummer naar Hong Kong op de monitoren. We moesten ons melden bij Gate G 3, maar eerst moest er ingecheckt worden. Vervolgens de koffer in een apparaat plaatsen, de nodige handelingen verrichten, het bagagelabel aan de koffer bevestigen.
Het was heel druk bij de balies, maar ik was (ook hier weer) ruimschoots op tijd bij Gate G 3.
Helaas was het op de startbanen ook vreselijk druk. Het toestel dat vóór ons zou vertrekken, kon niet weg en daarom duurde het uren voordat ons toestel bij onze Gate stond. Uiteindelijk vlogen wij om 15:15 uur (i.p.v. 12:45 uur).
Foto: Het interieur van onze bus
In Hong Kong werden wij door een medewerker van het vliegveld in sneltreinvaart naar ons vliegtuig naar Hanoi gebracht. In het begin van de middag (13 februari) landden we op het Hanoise vliegveld en HOERA: onze koffers waren ook met het vliegtuig aangekomen.
In de hal van het vliegveld stond onze reisleider (Albert Kooiker) op ons te wachten. In de bus onderweg naar ons hotel werden we meteen al overspoeld met een lawine aan informatie. Na een korte tussenstop in het hotel werden we in riksja's rondgereden door het oude gedeelte van de stad.
Na het pinnen van Vietnamees geld was er even tijd om op eigen gelegenheid door Hanoi te wandelen.
Foto: Met riksja's door de stad
Foto: Standbeeld van Lý Thái Tó (974-1028), de eerste burgemeester van Hanoi
Wordt vervolgd
11 februari 2018: Mijn kamer in citizenM hotel
Na de nodige voorbereidingen waaronder (heel belangrijk) de nodige vaccinaties tegen Hepatitus B (tegen de A-variant was ik al ingeënt) en Buiktyfus, begon de proloog van de grote reis met een taxirit naar het citizenM hotel naast vliegveld Schiphol. Een ontspannen begin van de reis.Vanuit mijn kamer had ik uitzicht op één van de landingsbanen van het vliegveld. Het zou mijn eerste verre reis worden die ik in mijn eentje zou gaan maken. Een beetje zenuwachtig was ik wel. Toch had ik het idee, dat ik kennis zou gaan maken met een bijzonder land. Een reis die ik zou maken in gezelschap van een leuke groep mensen.
Één van de landingsbanen
12 februari:
Na een goede nachtrust en een paar broodjes als ontbijt ben ik rustig wandelend met mijn koffer naar vertrekhal 3 gegaan. Ik was ruimschoots (te vroeg) aanwezig en na een half uur verscheen het vluchtnummer naar Hong Kong op de monitoren. We moesten ons melden bij Gate G 3, maar eerst moest er ingecheckt worden. Vervolgens de koffer in een apparaat plaatsen, de nodige handelingen verrichten, het bagagelabel aan de koffer bevestigen.
Het was heel druk bij de balies, maar ik was (ook hier weer) ruimschoots op tijd bij Gate G 3.
Helaas was het op de startbanen ook vreselijk druk. Het toestel dat vóór ons zou vertrekken, kon niet weg en daarom duurde het uren voordat ons toestel bij onze Gate stond. Uiteindelijk vlogen wij om 15:15 uur (i.p.v. 12:45 uur).
Foto: Het interieur van onze bus
In Hong Kong werden wij door een medewerker van het vliegveld in sneltreinvaart naar ons vliegtuig naar Hanoi gebracht. In het begin van de middag (13 februari) landden we op het Hanoise vliegveld en HOERA: onze koffers waren ook met het vliegtuig aangekomen.
In de hal van het vliegveld stond onze reisleider (Albert Kooiker) op ons te wachten. In de bus onderweg naar ons hotel werden we meteen al overspoeld met een lawine aan informatie. Na een korte tussenstop in het hotel werden we in riksja's rondgereden door het oude gedeelte van de stad.
Na het pinnen van Vietnamees geld was er even tijd om op eigen gelegenheid door Hanoi te wandelen.
Foto: Met riksja's door de stad
Foto: Standbeeld van Lý Thái Tó (974-1028), de eerste burgemeester van Hanoi
Wordt vervolgd
maandag 26 maart 2018
De draad weer oppakken (2)
Regelmatig neem ik me voor om een nieuw bericht op mijn weblog te plaatsen. Goede voornemens, maar daar komt vaak niets van terecht.
Na mijn geweldige rondreis met een fantastische groep mensen door Vietnam (daarover volgt nog een verslag in een x-aantal delen) heb ik afgelopen donderdag 22 maart mijn keuzedag van de NS besteed aan een bezoek aan twee musea in Amsterdam.
Hierbij nog een korte terugblik:
In juli 2016 had ik al het Joods Historisch Museum en de Portugese Synagoge bezocht. Beide musea behoren tot het Joods Cultureel Kwartier.
Foto: Schilderij van Jan Voerman "De treurdagen (1884) in het Joods Historisch Museum
Foto: Schilderij van Gerrit Berckheyde "Gezicht op de Portugese Synagoge (1675) en de Hoogduitse Grote Synagoge" (1671) in het Joods Historisch Museum
Foto: Ingang van de Portugese Synagoge
Foto: De Thora met de Jad (in de Portugese Synagoge)
De Hollandsche Schouwburg en het Holocaust Museum maken ook deel uit van het Joods Cultureel Kwartier. Als je in één van de vier musea een kaartje koopt, krijg je ook toegang tot de andere drie musea. De Museumkaart kun je overigens ook voor alle vier musea gebruiken.
Foto: Voorgevel van de Hollandsche Schouwburg
Aangezien vier musea op één dag mij een beetje te veel van het goede was, besloot ik De Hollandsche Schouwburg en het Holocaust Museum later te bezoeken. Er heeft wel wat meer tijd tussen gezeten, dan ik van plan was. Bij het bedenken van mijn uitstapje van donderdag 22 maart j.l. wilde ik toch graag de andere twee musea van het Joods Cultureel Kwartier bezoeken.
Foto: Uitleg over de muur met namen van families die in de Tweede Wereldoorlog zijn vermoord
Op één of andere manier ben ik altijd al geïnteresseerd geweest in de Tweede Wereldoorlog in het algemeen. Mijn interesse gaat in het bijzonder uit naar "persoonlijke geschiedenissen".
Foto: Een helft van de muur met namen van families die in de Tweede Wereldoorlog zijn vermoord. Heel indrukwekkend die muur met al die familienamen.
Foto: Monument op de binnenplaats
In de Hollandsche Schouwburg zijn veel officiële aankondigingen van de bezetter, maar ook van de Joodsche Raad tentoongesteld. Je kunt er echter ook veel persoonlijke documenten, brieven en eigendommen zien. Bijvoorbeeld:
Foto:
Een brief van Dhr. Jules Schelvis. De man die zeven Nazi-kampen overleefde. Dhr. Schelvis overleed op 3 april 2016 op 95-jarige leeftijd.
Heel indrukwekkend was zijn persoonlijke verhaal, dat hij tijdens één van de Dodenherdenkingen op de televisie vertelde.
Foto: Het dragen van een Jodenster was verplicht tijdens de bezetting. De "namaak-Jodenster" (links op de foto) werd door sommige niet-Joden gedragen uit solidariteit met hen die verplicht een ster moesten dragen.
Meer over de geschiedenis van de Davidster.
Schuin tegenover de Hollandsche Schouwburg staat het Holocaust Museum. Dit museum is gevestigd in de voormalige Kweekschool. Het Holocaust Museum werd in mei 2016 voor publiek geopend.
Foto: Tuin tussen de crèche en de Kweekschool
In een gebouw naast die Kweekschool was tijdens de oorlog een crèche gevestigd. De directeur van de kweekschool gaf toestemming om één van zijn lokalen te gebruiken als extra opvangruimte voor de talrijke Joodse kinderen in de crèche. Dankzij de hulp van verzetsmensen werden veel kinderen (zo'n 700) via de Kweekschool uit handen van de Duitsers gered.
Foto: Uitleg over tentoongestelde gedichten
Foto: Één van de gedichten
In één van de zalen stonden houten kistjes (koffers) met namen van kinderen en jong-volwassenen die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. Zie:foto's
Foto: Uitleg over de koffers
Het bezoek aan de musea binnen het Joods Cultureel Kwartier in juli 2016 en maart 2018 hebben veel indruk op mij gemaakt. Helaas zijn de onderwerpen Onderdrukking, Discriminatie, Vervolging etc. nog steeds actueel.
Na mijn geweldige rondreis met een fantastische groep mensen door Vietnam (daarover volgt nog een verslag in een x-aantal delen) heb ik afgelopen donderdag 22 maart mijn keuzedag van de NS besteed aan een bezoek aan twee musea in Amsterdam.
Hierbij nog een korte terugblik:
In juli 2016 had ik al het Joods Historisch Museum en de Portugese Synagoge bezocht. Beide musea behoren tot het Joods Cultureel Kwartier.
Foto: Schilderij van Jan Voerman "De treurdagen (1884) in het Joods Historisch Museum
Foto: Schilderij van Gerrit Berckheyde "Gezicht op de Portugese Synagoge (1675) en de Hoogduitse Grote Synagoge" (1671) in het Joods Historisch Museum
Foto: Ingang van de Portugese Synagoge
De Hollandsche Schouwburg en het Holocaust Museum maken ook deel uit van het Joods Cultureel Kwartier. Als je in één van de vier musea een kaartje koopt, krijg je ook toegang tot de andere drie musea. De Museumkaart kun je overigens ook voor alle vier musea gebruiken.
Foto: Voorgevel van de Hollandsche Schouwburg
Aangezien vier musea op één dag mij een beetje te veel van het goede was, besloot ik De Hollandsche Schouwburg en het Holocaust Museum later te bezoeken. Er heeft wel wat meer tijd tussen gezeten, dan ik van plan was. Bij het bedenken van mijn uitstapje van donderdag 22 maart j.l. wilde ik toch graag de andere twee musea van het Joods Cultureel Kwartier bezoeken.
Foto: Uitleg over de muur met namen van families die in de Tweede Wereldoorlog zijn vermoord
Op één of andere manier ben ik altijd al geïnteresseerd geweest in de Tweede Wereldoorlog in het algemeen. Mijn interesse gaat in het bijzonder uit naar "persoonlijke geschiedenissen".
Foto: Een helft van de muur met namen van families die in de Tweede Wereldoorlog zijn vermoord. Heel indrukwekkend die muur met al die familienamen.
Foto: Monument op de binnenplaats
In de Hollandsche Schouwburg zijn veel officiële aankondigingen van de bezetter, maar ook van de Joodsche Raad tentoongesteld. Je kunt er echter ook veel persoonlijke documenten, brieven en eigendommen zien. Bijvoorbeeld:
Een brief van Dhr. Jules Schelvis. De man die zeven Nazi-kampen overleefde. Dhr. Schelvis overleed op 3 april 2016 op 95-jarige leeftijd.
Heel indrukwekkend was zijn persoonlijke verhaal, dat hij tijdens één van de Dodenherdenkingen op de televisie vertelde.
Foto: Het dragen van een Jodenster was verplicht tijdens de bezetting. De "namaak-Jodenster" (links op de foto) werd door sommige niet-Joden gedragen uit solidariteit met hen die verplicht een ster moesten dragen.
Meer over de geschiedenis van de Davidster.
Schuin tegenover de Hollandsche Schouwburg staat het Holocaust Museum. Dit museum is gevestigd in de voormalige Kweekschool. Het Holocaust Museum werd in mei 2016 voor publiek geopend.
Foto: Tuin tussen de crèche en de Kweekschool
In een gebouw naast die Kweekschool was tijdens de oorlog een crèche gevestigd. De directeur van de kweekschool gaf toestemming om één van zijn lokalen te gebruiken als extra opvangruimte voor de talrijke Joodse kinderen in de crèche. Dankzij de hulp van verzetsmensen werden veel kinderen (zo'n 700) via de Kweekschool uit handen van de Duitsers gered.
Foto: Uitleg over tentoongestelde gedichten
Foto: Één van de gedichten
In één van de zalen stonden houten kistjes (koffers) met namen van kinderen en jong-volwassenen die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. Zie:foto's
Foto: Uitleg over de koffers
Het bezoek aan de musea binnen het Joods Cultureel Kwartier in juli 2016 en maart 2018 hebben veel indruk op mij gemaakt. Helaas zijn de onderwerpen Onderdrukking, Discriminatie, Vervolging etc. nog steeds actueel.
Abonneren op:
Posts (Atom)