De titel doet vermoeden dat ik een verrassingstocht met de bus heb gemaakt, maar niets is minder waar. Onlangs wilde ik weer gebruik maken van mijn Keuzedag met de trein. Van tevoren had ik me al wat georiënteerd en had ik besloten om via Rotterdam naar Middelburg te reizen. Het leek me wel leuk om in Middelburg een stadswandeling te maken. Tijdens het overstappen in Zwolle hoorde ik, dat tussen Zwolle en Amersfoort een persoonlijk ongeval met de trein was voorgevallen. Het treinverkeer tussen Zwolle en Amersfoort lag derhalve stil. Daarom besloot ik om door de nieuwe tunnel te lopen en te zien of er nog alternatieven te bedenken waren. Al lopend kwam ik op het idee om de trein te nemen die via Arnhem, Nijmegen, Den Bosch naar Roosendaal reed. Ik kon daar dan alsnog op de trein naar Middelburg stappen.
Terwijl ik richting Roosendaal reisde, keek ik nog even in mijn museumgids. Echt mooi weer voor een stadswandeling was het niet. Waarom zou ik Roosendaal (waar ik nooit geweest was) niet gaan bekijken, vroeg ik me af.
Zou ik daar een standbeeld van Mevrouw Van Roosendaal (van het bekende kinderliedje) kunnen zien? Je hebt daar in ieder geval het Museum Tongerlohuys, dat wellicht de moeite waard is. Ik besloot om uit nieuwsgierigheid naar het evt. standbeeld van Mevrouw Van Roosendaal in Roosendaal uit te stappen. Ik verwachtte eigenlijk dat het standbeeld: een koets waarin Mevrouw van Roosendaal in zou zitten èn de vier ju-ju-juutjes (oftewel vier paarden) voor het station te vinden zou zijn. Zo niet, dan ging ik in ieder geval naar het Tongerlohuys!
Om kwart over twaalf arriveerde ik in Roosendaal. Nadat ik een hapje gegeten had, ben ik naar het museum gelopen. Helaas was de deur op slot en heb ik maar aangebeld. De mevrouw die open deed (niet Mevrouw Van R.) vertelde me dat het museum pas om 14.00 uur geopend was. Ik had niet goed in de museumgids gekeken. Aangezien ik van ver kwam, mocht ik wel alvast de tijdelijke tentoonstelling zien. De permanente collectie bekijken was i.v.m. het alarm niet mogelijk. Ik heb daarom eerst de tijdelijke expositie bekeken. In enkele zaaltjes stonden plastieken van Kees Keijzer opgesteld. Keijzer is opgegroeid in een smederij en zijn beelden zijn vooral van staal en ijzer gemaakt. Het viel me op dat veel van zijn werk voor diverse scholen zijn ontworpen. Nadat ik de tijdelijke tentoonstelling had bekeken, was het nog lang geen 14.00 uur en daarom besloot ik om eerst Roosendaal nog wat verder in te lopen. Misschien zou ik dan het Mevrouw Van R. met haar koets plus vierspan nog tegen komen?
Dat was helaas niet het geval. Wel zag ik op een pleintje een beeld van een grote haan, het Roosendaalse symbool van het carnaval, op een pleintje staan.
Op de bijbehorende sokkel staan meer afbeeldingen en ook de tekst van het Carnavalslied (het Tullepetaonelied). De tullepetaone is een soort parelhoen.
Verder kwam ik op een gegeven moment in één van de straatje nog een Passage tegen.
Toch maar even kijken en ik was echt verrast over wat ik daar binnen aantrof! Een overdekt winkelstraatje met een zeer kleurrijke glazen overkapping. Boven de winkels hier en daar een balkonnetje waarop levensgrote poppen zaten of stonden.
Boven een café met terras was ook een balkon waar op ieder heel uur een soort orkestje tevoorschijn kwam. Om 14.00 uur werd het lied "Mexico" in het Spaans ten gehore gebracht. Echt heel leuk!
Daarna ben ik wederom naar het Tongerlohuys getogen om de vaste collectie te gaan zien. Het museum geeft een beeld van de geschiedenis van Roosendaal e.o.
Aangezien het toch een treinreis was van bijna 3,5 uur, ben ik met de trein van 10 voor 4 weer teruggereisd. Na aankomst in Meppel heb ik mezelf getrakteerd op een etentje bij de Chinees. Een mooie afsluiting van mijn verrassingstocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten